Η Ευρώπη στους δρόμους

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Διαδηλώσεις αλληλεγγύης στους Ρομά σε ολόκληρη τη Γαλλία

Το Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου ήταν για τη Γαλλία μέρα αλληλεγγύης στους Ρομά, με αφορμή τα ρατσιστικά προγκρόμ που εξαπολύει εναντίον τους η κυβέρνηση Σαρκοζί (βλ. εδώ άρθρο της Εποχής). Στις διαδηλώσεις, που απλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, πήραν μέρος κόμματα της Αριστεράς, συνδικαλιστικά σωματεία, κινήσεις δικαιωμάτων και χιλιάδες Ρομά.

Στο Παρίσι:

Στην Τουλόν:

Στη Ναντ:

Παλιότερη κινητοποίηση στο Εβρύ (31.3.2010):

Αποδιοπομπαίος τράγος μέσα στην κρίση μετανάστες και Τσιγγάνοι

Η Έρση Βατου καταγράφει στην Ελευθεροτυπία (23.8.2010) τις διαστάσεις του κυνηγητού κατά Τσιγγάνων και μεταναστών σε Γαλλία και Ιταλία.

Τον ασκό του Αιόλου άνοιξε η απόφαση της κυβέρνησης Σαρκοζί να προχωρήσει σε -κατά τον ισχυρισμό της- «εθελοντικούς επαναπατρισμούς» Ρομά, που σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης «εγκυμονούν τον κίνδυνο υποκίνησης ρατσισμού και ξενοφοβίας στην Ευρώπη». Δύο Γάλλοι ιερωμένοι και ο Πάπας εξέφρασαν χθες την αποδοκιμασία τους για τις απελάσεις από τη Γαλλία, τη σκυτάλη όμως φαίνεται ότι σύντομα θα πάρει και η Ιταλία.

Εν μέσω οικονομικής κρίσης, ο πιο ευάλωτος πληθυσμός, αυτός των Ρομά, γίνεται «αποδιοπομπαίος τράγος» (φωτ. Ass. Press, ΑΠΕ)

(φωτ. Ass. Press, ΑΠΕ)

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Σαρκοζί: η προώθηση της ακροδεξιάς ατζέντας ως αντιπερισπασμός

Η Μαριλια Παπαθανασίου εξηγεί στην Καθημερινή (15.8.2010) πώς ο Γάλλος πρόεδρος επιχειρεί να εξισορροπήσει τις απώλειες, αφ’ενός από την αντικοινωνική πολιτική που ασκεί και, αφ’ετέρου, από τις αποκαλύψεις για την εμπλοκή του ίδιου, συνεργατών του και της συζήγου του στο σκάνδαλο Μπετανκούρ.

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Παρίσι, γειτονιά του καλοκαιριού. Ματιές στο ατελιέ του Michel Quarez

Όσες και όσοι είχατε την τύχη να βρεθείτε στο Παρίσι κάποιο από τα τελευταία καλοκαίρια, σίγουρα θα προσέξατε τις αφίσες του Δήμου για τις δεκάδες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, που γίνονται σε ολόκληρη την πόλη. Το πενάλι του Michel Quarez ήταν αυτό που, μέχρι και πέρσι, έδινε το σύνθημα για την έναρξη του καλοκαιρού: Paris Quartier d’été.

Επιρρεπές στη νοσταλγία, το Θέατρο μάζεψε όσες από τις αφίσες του Quarez μπόρεσε και σας τις χαρίζει. Αν ήταν και σε λίιιγο μεγαλύτερη ανάλυση, θα ήμασταν όλοι πανευτυχείς, αλλά ας είναι…

Ας ξεκινήσουμε από την περσινή…

Το 2008 ήταν και το Θέατρο εκεί, στο 13οαλλά δεν πήρε σουβενίρ…

Αυτή την αγαπάμε λίγο περισσότερο, καθ’ότι σήμα-κατατεθέν του πρώτου ταξιδιού. Καθείς και οι αδυναμίες του…

Μια κάπως παλιότερη, αλλά πάντως καλοκαιρινή. Γιορτή της Μουσικής, 1994

«Καλημέρα γείτονα». Εικαστικό εγχειρίδιο καλής γειτονίας -κόκκινο, το χρώμα της αλληλεγγύης.

Μιας και περί φιλοξενίας ο λόγος, το πενάκι του Quarez για το καλωσόρισμα του Ευρωπαϊκού Φόρουμ στο Παρίσι (2006)

Οι πιο ποδοσφαιρόφιλοι θα θυμάστε το Μουντιάλ του ’98 στη Γαλλία. Σιγά μην ξέφευγε του Quarez!

Καλοκαίρι ή χειμώνα, τo Παρίσι θέλει περπάτημα…

Για να μην είμαστε άδικοι πάντως, εξαίρετος κύριος ο Quarez, όμως και οι φετινές αφίσες του Φεστιβάλ από τον Mix et Remix, σκιτσογράφο του Hebdo, δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακές!

«Όταν ακούω ‘κουλτούρα’, βγαίνω…»

«Kυκλοφορήστε!»

«Ανακαλύψτε!»

Ο κουλτουριάρης μας μάς προέκυψε ολίγον τι σκεπτικιστής…

Η απειλή του πέπλου και το πέπλο των απειλών

Σε άρθρο της στους New York Times που αναδημοσιεύει η Καθημερινή (18.7.2010), η Μartha Nussbaum, καθηγήτρια Νομικής, Φιλοσοφίας και Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, επισημαίνει τις απειλές που εγκυμονεί η λογική διακρίσεων της απαγόρευσης του πέπλου για τις μουσουλμάνες που ζουν στη Γαλλία.

Στην Ισπανία, το Κοινοβούλιο της Καταλωνίας απέρριψε με διαφορά λίγων μόλις ψήφων νομοσχέδιο για την απαγόρευση της μπούργκας σε όλους τους δημόσιους χώρους. Παρόμοιοι νόμοι, ωστόσο, θα τεθούν σύντομα εν ισχύι στη Γαλλία και το Βέλγιο. Ακόμα και η μουσουλμανική μαντίλα εξελίσσεται σε πηγή προβλημάτων. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, τα κορίτσια δεν μπορούν να την φορούν στο σχολείο. Στη Γερμανία και σε ορισμένες περιοχές του Βελγίου και της Ολλανδίας, οι αρχές δεν επιτρέπουν στις δασκάλες δημοσίων σχολείων να φορούν μαντίλες εν ώρα εργασίας, μολονότι οι καλόγριες μπορούν να κυκλοφορούν ανάμεσα στα παιδιά με τη θρησκευτική τους περιβολή. Τι έχει, λοιπόν, να μας πει η πολιτική φιλοσοφία γι’ αυτές τις εξελίξεις;

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Τι προστατεύει η απαγόρευση τoυ νικάμπ στους δρόμους της Γαλλίας;

Από την Guardian και την Ελευθεροτυπία (17.7.2010)

Την Τρίτη, η γαλλική Βουλή ψήφισε ένα νόμο (…) που απαγορεύει στις μουσουλμάνες να φορούν δημοσίως το νικάμπ, το ισλαμικό πέπλο που σκεπάζει το κεφάλι και το πρόσωπο εκτός από τα μάτια. (…) Κατ’ αρχήν -και μάλιστα στο φόρουμ του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων- το διπλό κριτήριο πρέπει να είναι πρώτον, εάν το μέτρο αυτό έχει ένα θεμιτό στόχο (ενδεχομένως τη δημόσια ασφάλεια ή την προώθηση της ισότητας των φύλων) και δεύτερον, εάν χαρακτηρίζεται από αναλογικότητα.

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Ο πολιτισμός των πλουσίων και των ηλίθιων ξανά σε δράση, με αφορμή τον αποκλεισμό της Εθνικής Γαλλίας από το Μουντιάλ

Από το tvxs.gr

Μετά τον αποκλεισμό της Γαλλίας από το φετινό Μουντιάλ και τα όσα συνέβησαν στο εσωτερικό της ομάδας κατά τη διάρκεια της φάσης των ομίλων τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για εξευτελισμό της χώρας, έλλειψη πειθαρχίας των παικτών αλλά και για ανάγκη πλήρους αναδιάρθρωσης της ομάδας με αλλαγές στον τρόπο επιλογής και προπόνησης των παικτών.

Ωστόσο, η κριτική στη Γαλλία, «ξέφυγε» από τον αθλητικό χαρακτήρα καθώς υπήρξαν αντιδράσεις και σχόλια για έλλειψη πατριωτισμού των παικτών που κατάγονται από μετανάστες. Σύμφωνα με τους «New York Times», χαρακτηριστικά ήταν τα σχόλια του φιλόσοφου Αλέν Φίνκιελκροτ, ο οποίος έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η ένταξη των μεταναστών στη Γαλλική κοινωνία έχει αποτύχει και μετά την αποτυχία της Γαλλικής ομάδας στο Μουντιάλ τόνισε «έχουμε πλέον την απόδειξη ότι η γαλλική ομάδα δεν μοιάζει καθόλου με ομάδα, αλλά με μια συμμορία από χούλιγκαν που γνωρίζουν μόνο τον νόμο της Μαφίας».

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Προσπάθειες να αποφύγει η Le Monde τη χρεοκοπία

Σύμφωνα με την Καθημερινή (10.6.2010), «η εμβληματική γαλλική εφημερίδα Le Monde αναζητεί εναγωνίως αγοραστή που θα τη σώσει από τη χρεοκοπία. Παρά την αισιόδοξη επιστολή του εκδότη Ερίκ Φοτορινό την περασμένη εβδομάδα, ολοένα και λιγότεροι ξένοι όμιλοι εκφράζουν ενδιαφέρον για το φύλλο. Η ιταλική L’ Espresso ανακοίνωσε έτσι χθες ότι αποσύρεται από τη διεκδίκηση, ενώ ο ισπανικός όμιλος Prisa, εκδότης της El Pais –που κατέχει ποσοστό 15% του μετοχικού κεφαλαίου της Monde– ανακοίνωσε και αυτός ότι δεν σχεδιάζει να επεκτείνει το μερίδιό του, όσο δεν έχει γίνει ακριβής καταγραφή των κεφαλαίων της γαλλικής εφημερίδας. Αλλοι πιθανοί αγοραστές είναι το γαλλικό Nouvel Observateur και όμιλος επενδυτών υπό τον σύντροφο και κληρονόμο του μόδιστρου Ιβ Σεν Λοράν, Πιερ Μπερζέ».